موضوع اصلی | ادبیات و شعر | |
---|---|---|
موضوع فرعی | ادبیات | |
نویسنده | کلیفورد لیچ | از این نویسنده |
ناشر | مرکز | از این ناشر |
مترجم | مسعود جعفری | از این مترجم |
نوبت چاپ | 2 | |
سال چاپ | 1399 | |
شابک | 9789642131266 | |
نوع جلد | شمیز | |
قطع | رقعی | |
وزن | 168 گرم | |
تعداد صفحات | 160 صفحه |
واژهی تراژدی در زبان یونانی باستان به معنای سرود یا آواز بُز است. ظاهراً این نوع ادبی شکل کمالیافتهی سرودخوانیها و نغمهسراییهایی است که در مراسم قربانیکردن بُزی برای خدای باروری و کشت و زرع با آداب خاصی اجرا میشده است. بعدها نمایشنامهنویسان یونانی در حدود قرن پنجم پیش از میلاد بازیگرانی هم بر این سرودخوانیها افزودند و بهتدریج تراژدی یونانی به اوج عظمت خود رسید. پس از افول فرهنگ کلاسیک یونان، در آستانهی عصر مسیحی، کانون اصلی نمایش و تراژدی به روم منتقل شد. در قرون وسطا تراژدی یونانی و رومی جای خود را به تعزیههای مذهبی و ذکر و بازنمایی مصائب مسیح و قدیسان داد. در عصر رنسانس که همهی نگاهها دوباره به یونان و روم خیره شد، تراژدی کلاسیک نیز از نو احیا شد و زمینهی شکوفایی تراژدی عصر جدید فراهم آمد.
آخرین بریده ها
افزودن بریده کتاب