زویا پیرزاد (1331 تاکنون)، نویسنده ارمنی تبار ایرانی است. او نیز مانند بسیاری از نویسندگان کار خود را با ترجمه آغاز نمود. زویا پیرزاد در دهه 70، سه داستان کوتاه منتشر کرد. او در دهه هفتاد، سه داستان با نام‌های مثل همه عصرها، طعم گس خرمالو و یک روز مانده به عید پاک را منتشر نمود.
و نگارش اولین رمان خود را در سال 1380 آغاز کرد. چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم اولین رمان بلند اوست که به شدت مورد توجه مخاطبین قرار گرفت و نام او را به عنوان یک نویسنده توانا بر سر زبان‌ها انداخت. در واقع می‌توان گفت دهه هشتاد برای او اوج دوران حرفه‌ای اش به حساب می‌آید. او با چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم توانست جوایز مهم ادبیات ایران را از آن خود کند. پیرزاد در این رمان خود، علاوه بر اینکه به مسائل اجتماعی اشاره می‌کند؛ به وقایع تاریخی و سیاسی نیز می‌پردازد.
اغلب آثار زویا پیرزاد درباره‌ی زنان است. او در اکثر کتابهای خود به نقش زنان در جامعه و تاثیری که آن‌ها می‌توانند در نهاد خانواده و جامعه بگذارند، پرداخته است. او در آثار خود به سوژه‌هایی کاملا معمولی می‌پردازد که در همه جا دیده می‌شوند اما جنبه‌هایی از آن‌ها وجود دارد که به دلیل بی‌توجهی به آن‌ها، به فراموشی سپرده شده‌اند. وی اکنون در آلمان زندگی می‌کند.
