ژان پل سارتر (۱۹۰۵-۱۹۸۰)، نویسنده و فیلسوف اگزیستانسیالیست فرانسوی بود.
فعالیت ادبی سارتر را می‌توان به دو دوره تقسیم کرد:
دوره‌ای که او بیشتر به آزادی انسان می‌پردازد و دوره‌ای که بیشتر نشأت گرفته از فعالیت سیاسی و روشن‌فکری او بوده است. وی طرفدار کمونیسم بود ولی هیچ‌گاه به عضویت این حزب درنیامد. او مارکسیسم را پذیرفته بود و تفکرات مارکسیستی‌اش موجب شد که همواره مقابل اقدامات ضد حقوق بشر و آزادی انسان رژیم شوروی؛ از قبیل اردوگاه‌های کار، استعمار مجارستان و اعدام مخالفان بایستد.
سیمون دوبووار، فیلسوف، نویسنده و فمینیست فرانسوی همراه و شریک تمام عمر سارتر بود. آشنایی این دو مربوط به سال ۱۹۲۹ و زمان آمادگی دوبووار برای امتحانات فلسفه در سوربن بود.
کتابهای برگزیده ژان پل سارتر عبارتند از:
هستی و نیستی
تهوع
کلمات
اگزیستانسیالیسم و اصالت بشر
سایه انسان‌ها
گوشه‌نشینان آلتونا
مگس‌ها
سارتر در طول عمر خود علاوه بر نوبل هیچ‌یک از جوایز و افتخارات رسمی که به او تعلق گرفت را نپذیرفت و همین موضوع موجب به وجود آمدن شایعات بسیاری در مورد او شد ولی او گفته است داشته که هدفش برای نپذیرفتن جایزه نوبل، ایجاد هیاهو نبوده و صرفاً به برداشت و تحلیل شخصی او برمی‌گردد و آن این است که یک نویسنده فقط باید با آنچه نوشته است شناخته و محبوب شود و نه اینکه نام و امتیازاتی برای خود دست و پا کند.
خاکستر او در گورستان مون‌پارناس در حوالی محل زندگی دوران پیری اش در محله‌ای از پاریس به خاک سپرده شد، پس از ۶ سال همسفر زندگی اش سیمون دوبووار را در کنار او دفن کردند. ۳ سال پس از مرگ سارتر، سیمون دوبووار کتابی با نام تشریفات خداحافظی در مورد مرگ وی منتشر کرد.
